Мајката Сузана за 21-годишниот Предраг: Лекарот ми рече дека имаме половина час да се збогувам со син ми, но по 17 дена повторно го слушнав неговиот глас

423

Предраг Николиќ (21) од Лесковац кој бил спортист, поради короната бил на работ да го загуби својот живот. но неговата мајка, татко и сестра сепак дочекаа, по 17 дена, повторно да го слушнат неговиот глас.

-Лекарот ми рече, грубо, дека имам половина час да се збогувам со син ми, и тоа е тоа. Последен пат слушнав од Пеџа. Тој ми рече: „Јас не сум за овде! Извади ме одовде! Какви родители сте, тие по чинуваат овде!

“Тој веќе на полноќ бил на респиратор. Мојот Пеџа, требаше да наполни 21 година во октомври, здрав и прав, кошаркар, тој беше на респиратор поради короната, на работ, – вели Сузана Николиќ од околината на Лесковац, чиј син Предраг завршил на респиратор во Клиничкиот центар Ниш.

Мајката Сузана вели дека сите биле пот ресени од дијагнозата. Претходно, Пеџа два-три дена пред да го има короната, бил во теретана.

-Не знаевме што се случи со нас. Тој бил итно префрлен од Лесковац во Ниш. А, Пеџа воопшто не ни изгледаше толку лошо. Дури и разговаравме со него.

И во Ниш ја слушнавме неповолната вистина – срцето на Пеџа работи со 20% од својот капацитет, сè почнува да пропаѓа, па веднаш следеше респиратор – се сеќава Сузана, која, на крај, доживеа чудо, по 17 тешки дена.

-Дојде тој ден. Заѕвони телефонот и го слушнав моето дете! Гласот на Пеџа! Тој е жив! Нема повеќе респиратор! Немаше крај на нашата среќата. Тој едвај зборуваше, но успеа да каже дека е добро.

И повторно неговото: “Извади ме од тука.” . Го разбирам, тој исто така виде како по чина човекот до него. Но, тој е во најдобри раце и ќе остане таму сè додека лекарите не му речат дека може да си оди дома вели Сузана.

Колку беше тешка ситуацијата, опиша и проф. Д-р Радмило Јанковиќ, директор на Клиниката за анестезија и интензивна нега КК Ниш.

– Пеџа е нашиот најмлад пациент на респиратор. Кога лекарите од Лесковац ми кажаа дека испраќаат многу тежок пациент, роден во 1999 година, бев шо киран. И, тогаш се спротивставив на прашањето за тоа што чекаа досега, сметајќи дека тој лежеше со нив неколку дена.

Сепак, се покажа дека момчето ги повикало пред 12 часа, дека веќе има мултиорганска инсуфициенција, низок кр вен притисок, фракција на ејакулација под 40 проценти, што значи дека неговото срце не пумпало.

Заситеноста беше под 50, белите дробови полни со вода, тие откажуваа, лабораториските наоди лоши, феритин над 10.000, LDH над 1.000. Прво го стабилизиравме, а истата ноќ тој беше интубиран и сместен на механичка вентилација. Кр вта течеше каде и да допревте, од устата, носот … – истакнува проф. Јанковиќ.

Тој додава дека младиот човек бил на поддршка од вазопресура, на добутамин, кој го одржувал неговиот притисок и срцева функција.

-Ја исцедивме водата од белите дробови. Во белите дробови имало инфилтрати слични на радиолошката слика произведена од ковидна пневмонија. Ситуацијата стана уште пок омплицирана во наредните денови. Следниот ден, параметрите што ја покажуваат функцијата на бубрезите почнаа да скокаат – креатинин до 700, уреа до 50.

Бубрезите откажуваа, проследено со дијализа. Исто така, наоѓаме и миокардитис. Бевме упорни, затоа го симнавме од добутамин, а срцето и притисокот беа подобри. Тој исто така имаше откажување на црниот дроб и успеавме да го санираме.

Неколку дена се боревме да го извлечеме од откажување на бубрезите. Потоа полека го одвоивме од респираторот и после 17 дена успеавме во тоа. Тој сега е без машина и без кислород. Дише со белите дробови. Но, тој сè уште е сериозен пациент, иостанува во единицата за интензивна нега. Сепак, мислиме дека ја добиваме би тката за неговиот живот. – заклучува Јанковиќ.